That old feeling.

Hebben jullie ook wel eens dat je soms aan iets denkt, aan een goede oude tijd, en dat je er dan ook dat oude, vertrouwde en fijne gevoel er bij krijgt, ook al is het maar voor eventjes?

Ik krijg dat gevoel altijd als ik denk aan de tijd dat ik nog een echte die hard HP fan was. Dan zat ik bij de uitkomst van een nieuw boek zenuwachtig op de bank te wachten totdat de postpakket bezorger aanbelde en het boek af leverde. Vervolgens zat ik dan dagenlang in dezelfde stoel met een kop thee behaaglijk door het boek te bladeren. Als ik daaraan terugdenk zie ik mezelf weer in die lekkere luie stoel zitten met dat fijne gevoel dat niks me kon maken en dat ik zelf deel uit maakte van de magische Harry Potter wereld.

Op zulke momenten kijk ik eigenlijk met een beetje heimwee terug naar mijn jeugd op de basis en middelbare school, waar alles zo onschuldig en vrij was.

Mijn vraag: Kennen jullie dat gevoel?

Jaman. Best wel vaak, eigenlijk, totdat ik mijn huidige vriendje kreeg, moest ik denken aan de vorige na wie ik best veel pijn had gehad, maar met wie ik ook best fijne gevoelens heb ervaren. En toen kreeg ik weer fijne gevoelens. Maargoed, tegenwoordig heb ik dat veel minder vaakss, tenminste, kan even niet veel bedenken...